Nienasycenie

Odezwałam. Odezwałeś.

Tak zwyczajnie 

i nieznacznie

W głowie wszystko jest inne. 

Poczułam ulgę. 

Chodziło o mnie 

Nie rozumiem dokładnie 

W głowie mniej mam lęków. 

Gdzieś błąka się nieprawdziwy obraz jaki chciałabym, żebyś wtedy był.

Wspomnienie

Przypomniałam sobie

Sen o Tobie 

Zupełnie przypadkiem

Spotkajmy się przypadkiem 

Chciałabym Cię zobaczyć 

Nie wiem dlaczego. I po co? 

Czy dalej mi się podobasz? 

Czy się zmieniłeś?

Czy dzielisz się z kimś? 

Czy sprawisz mi przykrość? 

Oboje byliśmy dla siebie przykrzy

Teraz wiem, że moje sumienie nie jest czyste 

Nie warto już się kłócić czyje brudniejsze 

Czy teraz jestem samolubna? Chcę się pochwalić?

Czy jestem tylko ciekawa? 

Boję się, że znowu będzie przykro. 

Została mi tylko melodia 

ślad tamtej miłości, lęku i samotności

Może złudne

Czy bardzo inne byłyby ścieżki splecione z.. innym?

Czy to Tak miało być?

Czy los jest przypadkiem, czy przeznaczeniem?

Może:

Budzić, pocić, razem. 

Śpiewać, grać, razem. 

Pisać, mieszkać, zostać..

Lękać? Razem? 

Wszystko mi się wydaje.

Jednakże:

Spać, siedzieć - czasem. 

Śpiewać, grać - inaczej. 

Czekać pomieszkiwać, wyjechać..

Lękać - oddzielnie. 

Czy może jednak było mi przeznaczone, a nie wylosowane. 

Może mam pocić się sama. Bez presji. 

Może mam śpiewać sama. Co pragnę. 

Może mam odkryć Kraków. W sobie.

Może wzmacniamy się w lękach mniej.

bełt

Czuję się przytłoczona.

Szare pejzaże gdy za oknem 

Dorosłe życie 

Życie, mieszkanie i dokonanie

A ja za daleka 

Razy dwa! 

Tęsknię za Tobą 

Byłoby łatwiej 

Lżej 

Prościej ukoić

się

znowa

Niby nic

Niby dobrze

Niby uśmiech 

Niby luz

Za dużo jest 

Trawię smut

Mokra poduszka

Będę sztywna

Niby nic, tak los popłynął 

Niby dobrze, już się pogodziłam

Niby uśmiech, wczuwam się w siebie 

Niby luz, będzie jak miało

Czy z Tobą byłam? 

Dogasanie

Padły słowa

Woda zmącona

Ja zniechęcona

Głęboko poruszona

A może już nie tak? 

Kręgi się rozchodzą 

Myśli nachodzą 

Smutek już mniej

Szukałam winy w sobie 

Niedopowiedzenia 

Przepłynięcia nad ważnym 

Trudno zobaczyć ją w Tobie 

Możepowiedzenia

Wylane za plecami

Moment rozejścia naszych dróg za nami 

Dla każdej gdzie indziej 

Inny 

Koniec ten sam? 

Może kiedyś

Może kiedyś wrócimy 

Może kiedyś wyjaśnimy 

Może kiedyś w to uwierzę

Rozpaść

Koltun, ścisk, węzeł.

To wszystko mam w środku. 

Kurczę się do tego punktu gdzieś w sobie. 

Z jednej strony by uciec, z jednej by odkryć. 

Uciec do siebie, odkryć czy to nie ja. 

Miotam się, waham, huśtawkę mam. 

To wszystko jest tak niejednoznaczne.

Chciałam, myślałam, że to utrzymam. 

Że będzie jak w tym filmie.. 

Że my niezależnie od miejsca. 

A teraz nie miejsce nas dzieli? 

Może to ja, ja się oddalam? Czuję dyskomfort. 

Może to ja, ja się zamykam? Nie one nie otwierają.

Może to nie one, to ja oceniam? Ważę myśli.

Czy cofam się..? Jednocześnie wyżej idąc? 

Na końcu zawsze będziesz ze mną. Ja będę z Tobą. Sobą. 

Bądź zgodna ze sobą. 

Teraz jednej nie oceniasz, oceniając inną za jej ocenę. Teraz do jednej się przybliżysz, by inną oddalić. 

Jak znaleźć chęci na utrzymanie?